Դե՞- հիմա հասել է Ձեր հերթը օգնության: Հիմա ինձ է պետք մեկը, որ մաքրի արցունքներս, սփոփի հոգիս իր մտքերով ու հույսերով: Ու՞ր եք իմ ընկերներ: Հիմա ինձ է պետք բարի ու անմեղ մեկը, ով ինձ կփորձի ապացուցել, որ դեռ պետք եմ ոմանց: Իսկ գուցե պետք չե՞մ: Իսկ դուք որտեղի՞ց իմանաք, չէ ո՞ր լայն ժպիտս չի թողնում, չի թողնում նաև հպարտությունս: Ես ամեն օր սպասում եմ մեկին, որ ինձ ձեռք մեկնի, մեկին ով բաց անելով հոգուս վրա դրված կողպեքը ինձ ցույց կտա իրական արժեքները: Այն, որ դեռ շարունակվում է կյանքը: Իսկ ինչու՞ եմ ինքս ինձ պարփակում այս մութ սենյակում
... Կարդալ շարունակությունը »
Խոսե՞մ…ո՛չ,էլ երբեք չեմ խոսի,էլ երբեք չեմ ասի այն, ինչ մտածում եմ…Իմ փոխարեն թող խոսի լռությունը…Գիտե՞ք` լռությունն ինչքա՜ն բան է հասկացնում:Երբ կխոսի իմ լռությունը,բոլորը կլռեն:Կլռեն և կհիշեն այն ամենը, ինչ կատարվել է և այն, ինչ ասել եմ,բայց, ավաղ, արդեն ուշ կլինի:
Լռությունը իմ անբաժան ու անդավաճան ընկերն է:Նա գիտի իմ բոլոր գաղտնիքները և գիտի այն, ինչի մասին ես լռում եմ…
Ես սիրում էի քեզ,հա', խոստովանում եմ առանց ամաչելու,սիրում էի,բայց ԷԻ:Դու քանդեցիր այն բոլոր մեղմ զգացմունքները,որոնք զգում էի քո հանդեպ:Ես անընդհատ կրկնում էի,որ սիրում եմ, բայց....բայց դու չգնահատեցիր....Դու խաղացիր իմ զգացմունքների հետ:Սկզբում ասում էիր իբր սիրում ես ինձ ,իսկ հետո...
Ինչո՞ւ է այդպես.
...<<ում սիրում ես ,քեզ չի սիրում,ում չես սիրում ,քեզ է տենչում>>...
Ինչո՞ւ, Աստվա~ծ իմ,ինչո՞ւ է կյանքն այսքան դաժան,ինչո՞ւ չեմ կարող լինել սիրածս մարդու կողքին:Գիտեմ,գիտեմ,եթե Դու ցանականաիր, որ մենք միասին լինենք, դա այդպես էլ կլիներ,բայց երևի նա իմ ճակատագիրը չէր:
...<<դու օտար չես, չէ՜,բայց ինմն էլ չես >>....
Երջանիկ եղիր, էլ քեզ չեմ խանգարի: ... Կարդալ շարունակությունը »
