Տարվա բոլոր եղանակներից շատ եմ սիրում <<Գարունը>>, բայց մեկ էլ ինքս ինձ ասում եմ. Իսկ ո՞վ չի սիրում գարունը.չէ՞ որ գարունը ծիլ է,բողբոջ է,ծաղիկ,զարթոնք:
Սիրում եմ գարունը,հատկապես` իմ բնակավայրում:Սիրում եմ լացող ձյուների արանքից,երբ ձնծաղիկն է թաքուն աչիկները բացում,ասես ժպտում է,ավետում գարնան մոտալուտ գալուստը,երբ տաքանում է հողը,նրանից արձակվող տաք գոլորշին է բարձրանում, հողի երեսին ծիլն է կամացուկ գլուխը հանում գետակի ափից,ձորից կանաչն ասես մագլցում է բլուրներն ու սարալանջերը:Սիրում եմ գարունը,երբ զարթնում եմ ճնճղուկների առավոտյան ճռվողյունից,որոնք ճտճտում են ուղիղ պատուհանիս գոգին և ասես ինձ ասում են.<<Զարթնի՛ր, վայելի՛ր>>:
Ուրիշ է գարունը,քնքուշ է, նուրբ է,ժպիտ է ու խինդ,նոր կյանք է...
| 
